02 Nov What is nude? what is art? Part 4 Nude Art Photography
Eşeklik baki Enstitüsü gururla sunar.
Nü, Porn and your beyin… 4
Tüm Sanat akımların kendilerinden önceki akıma bir tepki olarak doğduğu gerçeği ile Maniyerizmde, Rönesansa karşı tepki olarak 16. yüzyılın sonlarına doğru Avrupa’da yerleşmeye başladı.
İtalyanca ‘hal, tarz’ anlamına gelen ‘maniera’ kelimesinden türeyen maniyerizm, Rönesans’ın eşitlik, simetri, perspektif ve uyum kalıplarını kırarak daha kuralsız bir hal üslup yaratmış, kuralsızlığı ilke edinecek Barok dönemin habercisi olmuştur. Önce Michelange-lo’nun coşkulu ve çağdaş ifadelerini “Maniera di Michelangelo” (Michelangelo tarzı) olarak tanımlayan sanatçılar tarafından benimsenmiş ve bu akım Barok sanatın başlangıç yıllarına kadar sürmüştür.
Bu dönemde Rönesans estetiği yadırganmaya başlanmış, Gotik ruhu yeniden canlanmıştı. Sanatçılar, Gotiğin dinsel anlayışı ile Rönesansın klasik görüşünü benliğinde kaynaştırarak yaşadıkları dünyanın huzursuz kararsızlığını ve hareketliliğini yapıtlarına yansıttılar.
Özgün eserlerin ortaya çıkmaya başladığı bu dönemde sanatçılar ışık, gölge, perspektif, hacim vb. öğeleri kullanarak bir temel form oluşturdular. En önem verilen nokta ise bir resimdeki kompozisyonun dengeli ve uyumlu olmasıydı.
Rönesans dönemindeki klasik sanatın ölçülü anlayış biçimi değişmiş, buna karşın Maniyerizmde abartılı ve hareketli biçimler önem kazanmıştır. Resim ve heykelde figürler hareketlidir, havada uçuyormuş gibidir. Vücut formlarında bozulmalar dikkat çeker. Başlar vücuda oranla küçülmüş, boyun, el, kol ve beden ölçüleri uzatılmıştır. Bireysel yorumlamalar, serbest duruşlar bu üslubun önemli özelliğidir.
Maniyerizm akımının en önemli sanatçıları, El Greco, Tinterotto, Caravoccio ve Brugel’dir.
Tüm Sanat akımların kendilerinden önceki akıma bir tepki olarak doğduğu gerçeği ile Maniyerizmde, Rönesansa karşı tepki olarak 16. yüzyılın sonlarına doğru Avrupa’da yerleşmeye başladı.
İtalyanca ‘hal, tarz’ anlamına gelen ‘maniera’ kelimesinden türeyen maniyerizm, Rönesans’ın eşitlik, simetri, perspektif ve uyum kalıplarını kırarak daha kuralsız bir hal üslup yaratmış, kuralsızlığı ilke edinecek Barok dönemin habercisi olmuştur. Önce Michelange-lo’nun coşkulu ve çağdaş ifadelerini “Maniera di Michelangelo” (Michelangelo tarzı) olarak tanımlayan sanatçılar tarafından benimsenmiş ve bu akım Barok sanatın başlangıç yıllarına kadar sürmüştür.
Bu dönemde Rönesans estetiği yadırganmaya başlanmış, Gotik ruhu yeniden canlanmıştı. Sanatçılar, Gotiğin dinsel anlayışı ile Rönesansın klasik görüşünü benliğinde kaynaştırarak yaşadıkları dünyanın huzursuz kararsızlığını ve hareketliliğini yapıtlarına yansıttılar.
Özgün eserlerin ortaya çıkmaya başladığı bu dönemde sanatçılar ışık, gölge, perspektif, hacim vb. öğeleri kullanarak bir temel form oluşturdular. En önem verilen nokta ise bir resimdeki kompozisyonun dengeli ve uyumlu olmasıydı.
Rönesans dönemindeki klasik sanatın ölçülü anlayış biçimi değişmiş, buna karşın Maniyerizmde abartılı ve hareketli biçimler önem kazanmıştır. Resim ve heykelde figürler hareketlidir, havada uçuyormuş gibidir. Vücut formlarında bozulmalar dikkat çeker. Başlar vücuda oranla küçülmüş, boyun, el, kol ve beden ölçüleri uzatılmıştır. Bireysel yorumlamalar, serbest duruşlar bu üslubun önemli özelliğidir.
Maniyerizm akımının en önemli sanatçıları, El Greco, Tinterotto, Caravoccio ve Brugel’dir.
Kaynaklar : Vikipedia, MsXlabs Forum, Milliyet Sanat, Arthipo, Arkhesanat, Nevart
Sorry, the comment form is closed at this time.